Rondje van de maand: lunch in Val-Dieu

Het is een bekend probleem: je bent een beginnende wielrenner, hebt er lol in, maar… je fietst eigenlijk altijd hetzelfde rondje. Het fietspad langs de N-zoveel weet je nog wel te vinden, maar echt leuk is het natuurlijk niet. Als je eens wat nieuwe fietsroutes wilt ontdekken in de buurt van 12GO Biking, lees dan ons blog ‘Rondje van de Maand’. Mooie tochtjes van zo’n 60 kilometer door het Groene Hart en omstreken, voor iedereen te doen en voorzien van een tip voor een fijne koffiestop. 

De eerste kilometers

Het is al bijna eind februari, maar we komen er nu pas aan toe: het eerste rondje van de maand van 2019. Triest. We vertellen op het 12GO blog graag dat je met de juiste uitrusting prima in de winter door kunt fietsen – en dat is ook zo, maar soms blijkt ook voor ons de praktijk weerbarstig te zijn. Geplaagd door de griep en het natte weer maakte ik in februari pas mijn eerste kilometers. 

Nu moest ik afgelopen weekend toevallig in Maastricht zijn, dus hup, fiets achterin en gelijk maar de eerste heuveltjes meepakken. Dat klinkt mooi, maar toen ik me had omgekleed en klaar stond om te vertrekken drong het tot me door: ik heb helemaal nog geen zin in de Eyserbosweg of de Doodeman. Ik heb mezelf dus gematst en op de bonnefooi een mooi en vriendelijk rondje gefietst door Zuid-Limburg en de Voerstreek. Met als kers op de taart een fijne lunch bij misschien wel mijn favoriete eetcafé in de regio.

Je kunt de route hier downloaden op Strava. En je kunt natuurlijk ook lid worden van de 12GO Biking Strava Club.

Langs de Bemelerberg de stad uit

Ik moest in Maastricht vlak in de buurt van het station zijn, dus dat is gelijk een mooi beginpunt voor de tocht. Vanaf hier is het bovendien makkelijk en vrijwel stoplichtvrij de stad uit fietsen. Je komt al in Maastricht op de Bemelerweg terecht. Dat klinkt de liefhebbers natuurlijk vertrouwd in de oren. En inderdaad, volg deze weg en hij brengt je naar de voet van de Bemelerberg. In de nieuwe finale van de Amstel Gold Race is dit het laatste klimmetje waar nog het verschil kan worden gemaakt, maar je kunt hem dankzij het schappelijke klimpercentage ook gewoon lekker rustig naar boven fietsen.

Via Eijsden langs de Maas naar Visé

Na de Bemelerberg fietsen we via Cadier en Keer, Eckelrade en Sint Geertruid naar Eijsden. Dat gaat eerst mooi slingerend op en neer over het plateau van Margraten, tot we afdalen richting de Maas. Vanaf Eijsden, waar we nog wat klinkertjes meepakken, volgen we de loop van de rivier in de richting van Luik tot aan het Waalse stadje Visé. Het maasdal is hier al flink geïndustrialiseerd, met grote fabrieken en veel bruggen, spoorlijnen en asfalt. Liefhebbers kunnen hier mooie zwart-witplaatjes schieten voor hun Strava of Instagram... 

Lunchen bij Val-Dieu

Bij Visé laten we de rivier achter ons en klimmen we via de Rue Richelle, een mooie loper, langs de beboste helling uit het Maasdal omhoog. Daarna brengt de route ons over mooi glooiende wegen richting de historische en prachtig gelegen abdij van Val-Dieu. We volgen daarbij grotendeels stroomopwaarts de loop van het riviertje Berwijn (Berwinne) en blijven zo comfortabel door een dal fietsen. 

Bij Val-Dieu pauzeren we voor een warme lunch. Deze voormalige Cisterciënzer abdij is niet meer als zodanig in gebruikt, maar is nog wel te bezoeken en biedt tegenwoordig onder andere onderdak aan een christelijke leefgemeenschap, brouwerij, kaasmakerij en het geweldige zelfbedieningsrestaurant Le Casse-Croûte du Val-Dieu. Deze stop is een absolute aanrader, met klassiekers op de kaart als de 'gehaktbal van het huis op Luikse wijze', het 'stoofpotje van rundvlees met bruin Val-Dieu bier en peperkoek' en het 'duo van kroketten met Val-Dieu kaas'. Puur genieten. Als je het aandurft en weinig ambitie hebt voor de terugreis kun je ook genieten van de Val-Dieu speciaalbieren. Op het prachtige terras op de binnenplaats van de oude abdij is het op mooie dagen puur genieten, maar ook binnen zit je hier prima.

De toegangspoort van de abdij van Val-Dieu. Na binnenkomst vind je links restaurant Le Casse-Croûte du Val-Dieu.

Toch nog een bult uit de AGR

Na al dat genieten moet er weer gewerkt worden. Klein nadeeltje van de tussenstop: omdat de abdij in een dal ligt mogen we met koude benen en een volle maag aan de klim uit het dal omhoog beginnen... Maar het is het waard. Bovendien wordt het op de weg naar boven nergens echt steil. Na zes kilometer rustig aan omhoog fietsen bereiken we de top. Eenmaal boven aangekomen in het gehucht Hagelstein bevinden we ons op de heuvelrug die hier de grens vormt tussen Vlaanderen en Wallonië.

Vanaf hier mogen we weer afdalen. In een min of meer rechte lijn fietsen we in noordelijke richting door de Voerstreek. Tussen De Planck en de Schilberg fietsen we een stukje precies over grens tussen België en Nederland, voor we weer Zuid-Limburg binnenfietsen. Met een slinger via Banholt rijden we langs Margraten naar Valkenburg, om toch nog even één klimmetje uit de Amstel Gold Race mee te pakken. Op de toch niet bijster zware Cauberg is het lelijk afzien zo aan het begin van het seizoen... 

Vanaf de top van de Cauberg is het via de Rijksweg langs Berg en Terblijt nog negen kilometer terug naar station Maastricht. We kunnen vanaf hier rustig aan doen: het laatste stuk gaat alleen nog maar naar beneden.

Links van de weg ligt hier het hamsterreservaat van Sibbe. De kans dat je er een ziet lijkt me vrij klein...